Trzeci raz uczcimy w Lubomierzu Jezusa Chrystusa jako Króla Wszechświata uroczystą mszą świętą z chorałem starorzymskim.
Msza św. będzie celebrowana 24.11.2019 o 15:00 w języku łacińskim, w rycie zwyczajnym, w kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa.Śpiew poprowadzi Marcel Pérès, który tak pisze o chorale starorzymskim:
Aż do XIII wieku ten repertuar towarzyszył liturgiom pontyfikalnym odprawianym w bazylikach papieskich Rzymu. W XIV wieku, po przeniesieniu siedziby papieża do Awinionu, popadł on w zapomnienie. Odkryty na nowo na początku XX wieku, wciąż nie odzyskał należnego mu miejsca w świadomości ludzi Zachodu, ani też innych cywilizacji wywodzących się z tych samych, semickich i greckich, źródeł.
Chorał starorzymski umożliwia nam dostrzeżenie związku pomiędzy śpiewem Świątyni Jerozolimskiej i dziedzictwem muzyki greckiej. Pozwala także docenić skarby kantylacji koranicznej.
Poza bardzo ograniczonymi kręgami muzykologicznymi, repertuar ten pozostaje wciąż nieznany muzykom, klerowi i publiczności. Ukazuje on nam jednak najstarszą wersję muzyki grecko-łacińskiej późnego antyku i stanowi brakujące ogniwo między śpiewem bizantyjskim, koptyjskim, syryjskim, muzyką arabską i muzyką zachodnią.
Msza św. będzie celebrowana 24.11.2019 o 15:00 w języku łacińskim, w rycie zwyczajnym, w kościele pw. Wniebowzięcia NMP i św. Maternusa.Śpiew poprowadzi Marcel Pérès, który tak pisze o chorale starorzymskim:
Aż do XIII wieku ten repertuar towarzyszył liturgiom pontyfikalnym odprawianym w bazylikach papieskich Rzymu. W XIV wieku, po przeniesieniu siedziby papieża do Awinionu, popadł on w zapomnienie. Odkryty na nowo na początku XX wieku, wciąż nie odzyskał należnego mu miejsca w świadomości ludzi Zachodu, ani też innych cywilizacji wywodzących się z tych samych, semickich i greckich, źródeł.
Chorał starorzymski umożliwia nam dostrzeżenie związku pomiędzy śpiewem Świątyni Jerozolimskiej i dziedzictwem muzyki greckiej. Pozwala także docenić skarby kantylacji koranicznej.
Poza bardzo ograniczonymi kręgami muzykologicznymi, repertuar ten pozostaje wciąż nieznany muzykom, klerowi i publiczności. Ukazuje on nam jednak najstarszą wersję muzyki grecko-łacińskiej późnego antyku i stanowi brakujące ogniwo między śpiewem bizantyjskim, koptyjskim, syryjskim, muzyką arabską i muzyką zachodnią.
W przeddzień, 23.11.2019 zapraszamy do klasztornego refektarza (Plac Kościelny 5) na spotkanie nt. „Dlaczego obchodzimy dziś uroczystość Chrystusa Króla?”.